Verhogen van de waterkering

Bij hevige stormvloeden lopen de Scheldekaaien telkens onder water. Antwerpen is zeer overstromingsgevoelig door haar ligging aan de Schelde. Na de stormvloed van 1976 werd er een waterkering gebouwd: een betonnen muur met een lengte van 5,5 kilometer en een hoogte van 1,35 meter. Door de klimaatverandering en zeespiegelstijging is het nodig die waterkering te verhogen. Daar starten we mee na de stabilisatie van de kaaimuur.

De waterkering wordt met 90 centimeter verhoogd. Antwerpen beschermen tegen overstromingen is de belangrijkste functie van de waterkering. Maar zo’n constructie bepaalt ook het uitzicht van de kaaien. Daarom combineren we deze werken zoveel mogelijk met de herinrichting van de kaaivlakte.

Soorten waterkeringen

Naargelang de zone zijn verschillende types waterkeringen mogelijk:

• Vaste waterkeringen zijn waterkeringen die niet kunnen bewegen. Dijken, hellingen, gebouwen en zelfs stadsmeubilair kunnen als vaste waterkering worden ingezet. Dit klassieke type van waterkering wordt nog altijd het vaakst toegepast op Vlaamse en internationale waterwegen. De faalkans is veel kleiner dan bij mobiele waterkeringen; daarom krijgen vaste keringen vaak de voorkeur.
• Mobiele waterkeringen kunnen wel bewegen. Alleen bij overstromingsgevaar treden ze in werking. Bovendien bieden mobiele waterkeringen fraaie uitzichten op de rivier. Ter hoogte van de Antwerpse centrumzones zijn de toegankelijkheid en de vergezichten vanuit de stad het belangrijkste. Daarom kozen we daar voor mobiele waterkeringen.

Mobiele waterkeringen zijn echter niet geschikt om over de hele kaailengte aan te leggen. We onderzoeken nog waar welke uitvoering moet worden toegepast voor maximale veiligheid en betrouwbaarheid.