Tijdens de Sigmawerken in Klein Broek in Elversele (Temse) stuitten archeologen op een wel heel bijzondere vondst. Op een kleine zandrug ontdekten ze een Merovingisch grafveld met 54 graven die dateren van de 6de eeuw na Christus. Archeoloog Bert Mestdagh van Monument Vandekerckhove was erbij: “In Vlaanderen vind je niet veel grafvelden zoals dit.”

Graven en grafgiften

In het kader van de omgevingsvergunning voor de Sigmawerken in Elversele moest er een archeologisch onderzoek gebeuren. Dat begon met een proefsleuvenonderzoek en mondde uit in een effectieve opgraving. “Op basis van dat proefsleuvenonderzoek wisten we dat we een Merovingische begraafplaats konden verwachten. Dat was ook niet zo verrassend. In die periode werden mensen vaak begraven op rivieroevers of valleiflanken”, vertelt archeoloog Bert Mestdagh.

Gedurende 2 maanden werden alle graven opengelegd. “We zijn heel voorzichtig dieper en dieper gegaan, totdat we de eerste contouren van de graven tegenkwamen. Door de zure zandgrond lagen er geen skeletten meer in. Veel grafgiften waren ook sterk aangetast. Alles dat we vonden in de graven, hebben we voorzichtig vrij gelegd en geregistreerd.”

Van veldwerk tot rapportage

Maar wat vonden de archeologen nu allemaal? “Het gaat om 54 graven van mannen, vrouwen en kinderen. In de graven van de mannen vonden we doorgaans wapens, zoals zwaarden en dolken, in die van de vrouwen sieraden, zoals amuletten en kralen.”

Na het veldwerk en de verzameling van alle gegevens begon de rapportage. “Daar zijn we nu al 2 jaar mee bezig. De basisgegevens zijn snel verwerkt, maar we moeten ook natuurwetenschappelijk onderzoek doen om chemische samenstellingen en ouderdom te bepalen. Daarvoor moeten we monsters rondsturen naar experten en wachten op hun bevindingen. Die worden dan gebundeld in een rapport. Dat willen we tegen het einde van dit jaar afwerken.”

En wat gebeurt er met de vondsten? “Die worden nu geconserveerd. Ze moeten terug schoongemaakt worden en wat verroest is, moeten we weer in de juiste vorm slijpen. Nu liggen ze nog in ons depot maar het is de bedoeling dat ze in het Onroerenderfgoeddepot Waasland in Sint-Niklaas terechtkomen. Daar kunnen ze dan ook eventueel tentoongesteld worden in het museum.”